رسول اکرم - صلی الله علیه و آله - دریکی از مسافرتها با اصحابش درسرزمینی خالی و بی علف فرود آمدند و برای تهیه غذا به هیزم و آتش احتیاج داشتند،رسول اکرم(ص) خطاب به همراهان فرمودند:« هیزم جمع کنید».

 عرض کردند : « یا رسول‏الله ببینید ، این‏ سرزمین چقدر خالی است ، هیزمی ‏دیده نمی‏شود»

آنحضرت  فرمود:« در عین حال‏ هرکس هراندازه می‏تواند جمع کند».

اصحاب روانه صحرا شدند ، با دقت بروی زمین نگاه می‏کردند و اگر شاخه‏ کوچکی می‏دیدند برمیداشتند . هرکس هراندازه توانست ذره ذره جمع کرد و با خود آورد . همینکه همه افراد هر چه جمع کرده بودند روی هم ریختند ، مقدارزیادی هیزم جمع شد . در این وقت رسول اکرم(ص) فرمودند: « گناهان کوچک هم مثل همین هیزمهای‏ کوچک است ، ابتدا به نظر نمی‏آید ، ولی هر چیزی جوینده و تعقیب کننده‏ای‏ دارد ، همان طور که شما جستید و تعقیب کردید این قدر هیزم جمع شد ،گناهان شما هم جمع و احصا می‏شود ، و یک روز می‏بینید از همان گناهان خرد که به چشم نمی‏آمد ، انبوه عظیمی جمع شده است».{داستان راستان،شهید مطهری،به نقل از: وسائل الشیعه، جلد 2 ، صفحه . 462}.