خداوند متعال در آیه 5 سوره ضحی می فرماید:«و لسوف یعطیک ربّک فترضی:به زودى پروردگارت آنقدر به تو عطا مى کند که خشنود شوى».
این بالاترین اکرام و احترام پروردگار نسبت به بنده خاصش محمد (صلى الله علیه و آله و سلم ) است که مى فرماید: آنقدر به تو مى بخشیم که راضى شوى ، در دنیا بر دشمنان پیروز خواهى شد و آئین تو جهان گیر خواهد گشت ، و در آخرت نیز مشمول بزرگترین مواهب خواهى بود.
بدون شک پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) به عنوان خاتم انبیاء و رهبر عالم بشریت خشنودیش تنها در نجات خویش نیست ، بلکه آن زمان راضى و خشنود مى شود که شفاعتش درباره امتش نیز پذیرفته شود، به همین دلیل در روایات آمده است که این آیه امیدبخشترین آیات قرآن مجید و دلیل بر پذیرش شفاعت آن حضرت است .
در حدیثى از امام باقر (علیه السلام ) از پدرش زین العابدین (علیه السلام ) از عمویش محمد بن حنفیه از پدرش امیر مؤ منان (علیه السلام ) مى خوانیم : رسول الله فرمود: روز قیامت من در موقف شفاعت مى ایستم ، و آنقدر گنهکاران را شفاعت کنم که خداوند گوید: ارضیت یا محمد؟!: آیا راضى شدى اى محمد؟! من مى گویم : رضیت ، رضیت : راضى شدم ، راضى شدم !
سپس امیر مؤ منان (علیه السلام ) رو به جمعى از اهل کوفه کرده و افزود شما معتقدید امیدبخش ترین آیات قرآن آیه (قل یا عبادى الذین اسرفوا على انفسهم لا تقنطوا من رحمة الله ) است (اى کسانى که نسبت به خود زیاده روى کرده اید از رحمت خدا نومید نشوید).
گفتند: آرى ما چنین مى گوئیم .
فرمود: ولى ما اهل بیت مى گوئیم امیدبخش ترین آیات قرآن آیه
(و لسوف یعطیک ربک فترضى ) است .
ناگفته پیدا است که شفاعت پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) شرائطى دارد، نه او براى هر کس شفاعت مى کند، و نه هر گنهکارى مى تواند چنین انتظارى را داشته باشد (مشروح این بحث را در جلد اول ذیل آیه 48 سوره بقره مطالعه فرمائید).
در حدیث دیگرى از امام صادق (علیه السلام ) مى خوانیم : رسول خدا وارد خانه فاطمه (علیهاالسلام ) شد در حالى که لباس خشنى از پشم شتر در تن دخترش بود، با یک دست آسیا مى کرد، و با دست دیگر فرزندش را شیر مى داد، اشک در چشمان پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) ظاهر شد، فرمود دخترم ! تلخى دنیا را در برابر شیرینى آخرت تحمل کن ، چرا که خداوند بر من نازل کرده است که آنقدر پروردگارت به تو مى بخشد که راضى شوى (و لسوف یعطیک ربک فترضى ).
منبع: تفسیر نمونه،ذیل آیه 5 سوره ضحی.
